Η Παλιά Διαθήκη μας αναφέρει ότι ο άνθρωπος όταν έρχεται στην ζωή, είναι γεμάτος ΚΑΚΙΑ και ΑΦΡΟΣΥΝΗ από της νηπιότητας αυτού και η "σαρκολατρεία – υλικολατρεία" είναι ο καθημερινός θεός του.
Αυτό είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Πολλοί Χριστιανοί δεν θέλουμε να δεχτούμε το αληθινό νόημα της Σταύρωσης και της Ανάστασης του Χριστού, για αυτό και δεν υπάρχει πραγματική ελευθερία.
Ο Σταυρός δεν ήταν στην πραγματικότητα για τον Άγιο Υιό του Θεού, αλλά για εμάς. Έχει αλληγορική σημασία, θέλοντας να μας δείξει ο Ουράνιος Πατέρας, ότι ο άνθρωπος "αστόχησε" απορρίπτοντας Τον και η κατάληξη του είναι να αξίζει σταυρό.
Αυτό ας μην μας φαίνεται βαρύ, διότι δεν μπορεί κανένας να πει ότι είναι καλός, όταν ασχοληθεί ο Κύριος μαζί του και του δείξει τον εγωιστή εαυτό του, την αμαρτωλότητά του (μικρή ή μεγάλη), τον αληθινό χαρακτήρα του.
- Επίσης μπορεί να σου φανεί ενδιαφέρον και το Το Αγόρι που είδε τον Ιησού σε ΟΛΑ τα βιβλία της Αγίας Γραφής : Μια εμπνευσμένη ιστορία
- Όπως και το Χριστιανική Ελευθερία: Πόσο ελεύθεροι είμαστε πραγματικά;
Γιατί θα αναφέρω το πιο απλό, που μας ενοχοποιεί όλους, ότι ο σαρκικός μας άνθρωπος, μέσα στην καρδιά του, πολλές φορές δεν χωνεύει, μισεί έναν άνθρωπο, δεν θέλει το καλό του και λυπάται με την πρόοδο του, αλλά στα λόγια να υποκρίνεται ότι τον συμπαθεί ή ότι τον αγαπάει.
Δεν πρέπει να ελπίζουμε στην ρυπαρή καλοσύνη μας. Ο Θεός θέλει να μας ξαναχτίζει από την αρχή, μέσω του Ιησού Χριστού, όταν υπάρχει από εμάς καθημερινή προσευχή, ενδοσκόπηση και μετάνοια για λάθη και αμαρτίες.
Προσευχή η οποία θα μας δίνει δυνάμεις για να μην ταίζουμε τον παλιό σαρκικό άνθρωπο, έτσι ώστε να ελαττώνεται η επίδραση του πάνω μας, αλλά να ταίζουμε τον πνευματικό.
Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να προοδεύουμε σε αρετές οι οποίες κάνουν την ζωή μας όμορφη, ήρεμη και χαρούμενη, μέσα από μία προσωπική σχέση με τον Δημιουργό μας.
Ο Χριστός θυσιάστηκε, αλλά αγαπά αυτό που μπορείς να ΓΙΝΕΙΣ, να Τον αγαπήσεις, να Τον σέβεσαι και φυσικά τις Εντολές Του - θα σε κάνει να μην τις βλέπεις ως καταναγκαστικά έργα, αλλά να τις αγαπήσεις.
Διότι σε φυλάνε από κινδύνους, σε μεταμορφώνουν σε έναν άνθρωπο με ουσία και πνευματικό περιεχόμενο, σημαντικά εχέγγυα για όλων των ειδών των σχέσεων και ειδικά του γάμου.
Στον Θεό δώσαμε την ψυχή και την ζωή μας, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ, αλλά επειδή μας μάγεψε με την Αγάπη Του, την υπομονή Του, την λεπτότητα Του. Παρόλο που Τον απορρίψαμε χρόνια πριν... μας κέρδισε με την καλοσύνη Του, τον σεβασμό στην προσωπική ελευθερία μας. Παρόλο που Πονάει, γιατί ξέρει ότι μακριά Του, ο άνθρωπος αυτοκαταστρέφεται.
Τέλος ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟ στην ζωή μας, γιατί το ΑΞΙΖΕΙ και χωρίς ΑΥΤΌΝ ΔΕΝ ΑΞΊΖΕΙ μια ζωή ΚΕΝΗ!! Σε αντίθεση με την ανικανοποίητη ψυχή του άθεου σύγχρονου ή και απλά θρησκευόμενου ανθρώπου, που Τον απορρίπτει και αρνείται να επιστρέψει στον Πλάστη του.
Εθελοτυφλεί προκλητικά γιατί ξέρει βαθιά μέσα του, ότι αυτήν η άυλη ψυχή μας δεν γεμίζει με την λατρεία της κτίσης, των υλικών πραγμάτων και δώρων του Θεού. Αυτά φτιάχτηκαν από Αυτόν για να τον χαροποιούν στιγμιαία και όχι να θεοποιούνται και να γίνονται πάθη και είδωλα, που θα τον φθείρουν και θα τον καταστρέφουν.
Η αιώνια ψυχή φτιάχτηκε για να γεμίζει και να ικανοποιείται μόνο κοντά στον ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΗΣ…τότε μόνο ησυχάζει και γαληνεύει!
- Άλλα άρθρα παρόμοια με αυτό το άρθρο: Γιατί πηγαίνουμε στον Χριστό; / Ο Δρόμος της ταπείνωσης / Βασικό στοιχείο της ζωής μας: ο ΧΡΟΝΟΣ
Με αγάπη από την Δ.Ζ. Ακολούθησε την στο Pinterest!!!
Ελπίζω να σου άρεσε το παραπάνω κείμενο. Στείλε το σε φίλους ή κοινοποίησε το στα social παρακάτω. Ευχαριστώ για τον χρόνο σου!