Υποστηρίζεται συχνά ότι η Αγία Γραφή είναι “σιωπηλή” – κατά κάποιο τρόπο -σε διάφορα πρακτικά ζητήματα που αφορούν τους πιστούς. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου ακατανόητη ή ασαφής. Από την άλλη πλευρά αν παρατηρήσεις στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός παρείχε στον λαό Ισραήλ λεπτομερείς οδηγίες και περιορισμούς.
Γιατί το λέω αυτό; Ποια είναι η βασική διαφορά μεταξύ του λαού Ισραήλ τότε με τους χριστιανούς σήμερα; Εμείς σήμερα δεν δεσμευόμαστε με την διαθήκη που έκανε ο Θεός τότε με τον λαό Ισραήλ.
Αυτό γιατί ο Ιησούς Χριστός μας απελευθέρωσε από εκείνη μέσω της σταύρωσης του φέρνοντας έτσι μια “νέα” διαθήκη στην οποία ανήκουμε εμείς, οι σημερινοί χριστιανοί. Το ερώτημα που παραμένει είναι «τι κάνουμε με αυτήν την ελευθερία που έχουμε στον Χριστό;»
Πράγματι, η εκκλησία με το πέρασμα των χρόνων βρισκόταν πάντα αντιμέτωπη με μια μεγάλη ποικιλία από αυτά τα πρακτικά ζητήματα σχετικά με την χριστιανική ζωή. Παραδείγματα αυτών είναι:
Ανεξάρτητα από το ποιο είναι το θέμα που σε προβληματίζει δεν θα πρέπει ποτέ να εκλάβεις την “σιωπή” του Θεού πάνω στο συγκεκριμένο θέμα ως αδιαφορία. Ναι, η Βίβλος μπορεί να μην αναφέρεται σε ταινίες, τηλεόραση, μπύρες ή και πολλά από που ανέφερα.
Είναι φανερό όμως ότι μας εξοπλίζει με πολλές αρχές οι οποίες μας καθοδηγούν να κάνουμε καλές επιλογές οι οποίες πάνω από όλα τιμούν τον Θεό.
Είναι αναγκαίο;
Δεν πρέπει να ξεχνάς ότι όταν έχεις να επιλέξεις ή να απορρίψεις ένα από τα παραπάνω ζητήματα το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να αναρωτηθείς είναι, το χρειάζομαι αυτό; – είτε αντικείμενο είναι είτε χόμπι είτε δραστηριότητα ή ψυχαγωγία. Σε τι μου χρησιμεύει;
Στην επιστολή προς Εβραίους 12:1 υπάρχουν σαφείς οδηγίες προς τους πιστούς, «ας απορρίψουμε κάθε βάρος και την αμαρτία που εύκολα μας περιπλέκει, και ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας·».
Η λέξη βάρος μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε αποσπά την προσοχή μας ή την ενέργεια από την δουλειά που έχουμε να κάνουμε. Οφείλω, λοιπόν να τρέξω αυτόν τον αγώνα με αριστεία. Αλλά πως θα το κάνω αυτό αν αφήνω να με βαραίνουν κοσμικές επιδιώξεις και περισπασμοί;
Είναι κερδοφόρο;
Αξίζει, επιπλέον, να αναφερθώ στην Α’ Κορινθίους 6:12, όπου ο Παύλος γράφει ότι «Όλα είναι στην εξουσία μου, όμως όλα δεν συμφέρουν· όλα είναι στην εξουσία μου, αλλά εγώ δεν θα εξουσιαστώ από τίποτε».
Πολλοί χριστιανοί σήμερα χρησιμοποιούν μόνο το «Όλα είναι στην εξουσία μου» για να έχουν την άδεια να ασκήσουν την χριστιανική τους ελευθερία σε ότι τους αρέσει. Με αποτέλεσμα να χάνουν την πραγματική σημασία αυτού του εδαφίου.
Αυτό που θα πρέπει να με απασχολεί είναι το αν μου αποδίδει ευνοϊκές αποδόσεις ή αποτελέσματα για να το κάνω όχι το αν επιτρέπεται να το κάνω.
Κάθε πιστός που έχει αυτό το δίλημμα σχετικά με την ελευθερία του χρειάζεται να εξετάσει το ζήτημα ρωτώντας τον εαυτό του, «θα υπηρετήσω καλύτερα τον Κυρίο αν το κάνω αυτό; Αν η απάντηση σε αυτό δεν είναι ναι, τότε γιατί να το κάνω;»
Θυμίζει τον Χριστό;
Επιπλέον μια τρίτη αρχή για να δω πως να ασκήσω την ελευθερία μου είναι το εδάφιο στην Α’ Ιωάννη 2:6, «Όποιος λέει ότι μένει σ’ αυτόν, οφείλει, όπως εκείνος περπάτησε, έτσι και αυτός να περπατάει.».
Ο τρόπος που ζώ πρέπει να αντανακλά τον τρόπο του Χριστού, να μιμούμαι δηλαδή τον Χριστό. Μέσα σε αυτό συμπεριλαμβάνεται η διάκριση μου σε αυτά τα “γκρίζα” θέματα.
Ειδικότερα, θα μπορούσα να πω, «αυτό θα το έκανε ο Χριστός;» Αυτή η ειλικρινή εξέταση που κάνουμε από αυτήν την οπτική γωνία – που θα πρέπει παράλληλα να διώξει τυχόν προσωπικές επιθυμίες ή προκαταλήψεις – θα σας βοηθήσει να καταλήξετε στην απόφαση που τιμά και δοξάζει τον Θεό.
Μια απόφαση που θα αντικατοπτρίζει το πρόσωπο και το έργο του Ιησού σε κάθε πτυχή της ζωής σας.
Είναι μια καλή μαρτυρία;
Άλλη μια καλή ερώτηση είναι «πως θα ενισχύσει αυτό την μαρτυρία μου μπροστά στους άλλους;» Για αυτό θα αναφέρω το εδάφιο στην επιστολή προς Κολοσσαείς 4:5 που λέει «Να περπατάτε με φρόνηση προς τους έξω, εξαγοραζόμενοι τον καιρό».
Με άλλα λόγια, εγώ ως χριστιανή πρέπει να εξετάζω με σύνεση πως συμπεριφέρομαι και πως η συμπεριφορά μου επηρεάζει την μαρτυρία μου.
Ο τρόπος που ζω- ιδιαίτερα με τις αποφάσεις που παίρνω μέσα σε αυτές τις γκρίζες ζώνες – διαμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος με αξιολογεί ή κρίνει την πίστη μου και τον Σωτήρα μου.
Οπότε, η συμπεριφορά μου ενισχύει την μαρτυρία μου προς τους έξω; Ή μήπως αποτελεί εμπόδιο στο ευαγγέλιο;
Είναι εποικοδομητικό;
Συμπληρωματικά, είναι αναγκαίο να κοιτάζω τι αντίκτυπο έχει σε εμένα την ίδια. Θα πρέπει να έχω συχνά στον νου μου την εξής ερώτηση, «συμβάλλει θετικά στην πρόοδο της σχέσης μου με τον Θεό, αυτό που θέλω να κάνω;»
Στην πρώτη επιστολή προς Κορινθίους 10:23, ο Παύλος επεκτείνει την προηγούμενη προτροπή του με τα εξής λόγια «όλα είναι στην εξουσία μου, αλλά όλα δεν συμφέρουν· όλα είναι στην εξουσία μου, αλλά όλα δεν οικοδομούν». Αυτή λοιπόν η δραστηριότητα θα έχει θετική ή αρνητική επίδραση στην πνευματική μου ανάπτυξη;
Δοξάζει τον Θεό;
Τέλος, το φαινόμενο αυτό θα αντιμετωπιστεί ριζικά, αν αναρωτηθώ, «αυτό που θέλω να κάνω θα δοξάσει τον Χριστό;» Έτσι συμπεραίνω ότι οι πιστοί είναι ξεχωρισμένοι – από τον Θεό για αγιασμό μέσω της χάρης του – για να δοξάσουν και να λατρεύουν τον Θεό για πάντα.
Αυτές οι δραστηριότητες δεν προορίζονται μόνο για την αιωνιότητα μας στον παράδεισο – θα πρέπει να περιγράφουν το πρότυπο της καθημερινής μας ζωής εδώ στη γη. Αυτή η ζωή που έχουμε εδώ δεν είναι “η στιγμή που κάνουμε ότι εμείς θέλουμε και μας αρέσει”.
Όπως είπε και ο Παύλος στην Α’ Κορινθίους 10:31, «Eίτε, λοιπόν, τρώτε είτε πίνετε είτε κάνετε κάτι, τα πάντα να τα κάνετε προς δόξαν τού Θεού». Οι πρακτικές οδηγίες της Βίβλου – οι οποία είναι θεόπνευστη (Β’ Τιμόθεο 3:16) – είναι επίκαιρες, εφαρμόσιμες και χρήσιμες για κάθε πιστό.
- Εμπνευσμένο από μια ομιλία του John Macarthur | “The Limits of Liberty” Wednesday, October 6, 2021