Όλοι προτιμάμε την αλήθεια παρά το ψέμα. Είναι γεγονός ότι πολλές ψεύτικες ιδεολογίες διαδίδονται σαν ιός μέσω των social media, της μουσικής, των ταινιών κ.α. Για αυτό λοιπόν είναι ανάγκη να μάθουμε τα παιδιά μας από μικρά να ελέγχουν αν αληθεύει κάτι με την τακτική των συνεχόμενων ερωτήσεων.
Σε αυτό το άρθρο θα απαριθμήσω επτά ψέματα που προωθούνται ραγδαία από την κοινωνία μας σήμερα. Μαζί με μια ενδεικτική συμβουλή για το πως να κρατήσουμε σε αφύπνιση τα δικά μας παιδιά με κίνητρο την αγάπη ώστε να μην υιοθετήσουν αυτές τις αναληθείς απόψεις.
Ψέμα #1: Η αλήθεια καθορίζεται από την αντίληψη ή την γνώμη του κάθε ανθρώπου.
Είναι ευρύτατα διαδεδομένες οι εξής απόψεις: «Αν το νιώθω, θα πρέπει να είναι αληθινό», «Η αλήθεια δεν είναι ίδια για όλους, η αλήθεια εξαρτάται από το ποιος είσαι».
Είναι παράλογο να σκεφτεί κάποιος ότι έχει την δυνατότητα να αλλάξει την πραγματικότητα (έστω και γύρω από τον εαυτό του) ανάλογα με την επιθυμία του. Με λίγα λόγια υποστηρίζεται ότι η αλήθεια είναι υποκειμενική. Αξίζει να αναφέρω πως αυτό το φαινόμενο είναι συχνό ακόμη και σε χριστιανικές οικογένειες.
Πολλές φορές εμείς ως χριστιανοί γονείς διστάζουμε να καλύψουμε ένα τόσο ζόρικο θέμα στα παιδιά μας. Γιατί; Διότι η αλήθεια ως έννοια δεν περιγράφεται ξεκάθαρα στην Γραφή. Υπάρχει επίσης η θεώρηση/υπόθεση πως αφού μελετούν την Βίβλο έχουν κατανοήσει αυτόματα τι είναι η αλήθεια από μόνα τους.
Τι κάνουμε ως γονείς;
Πως μπορούμε εμείς ως γονείς να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν πως η αλήθεια είναι αντικειμενική; Καλό είναι στην περίπτωση παιδιών προσχολικής ηλικίας να μην τα μπερδεύουμε με καινούργιες έννοιες και λέξεις.
Το πιο απλό και κατανοητό είναι να τους πούμε ότι η αλήθεια είναι οτιδήποτε είναι πραγματικό. Για πιο μεγάλα παιδιά πάλι, μπορείτε να παίξετε ένα παιχνίδι παράδειγμα, με αυτόν το τρόπο εμπεδώνουν καλύτερα οτιδήποτε θες να τους παρουσιάσεις.
Ψέμα #2: «Ακολούθα την καρδιά σου»
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως τα social media, οι ταινίες, ο κόσμος της τηλεόρασης, η μουσική βιομηχανία προωθούν με μεγάλη επιτυχία αυτή την φράση. Γιατί είναι ψευδή αυτή η έκφραση;
Γιατί να πατήσεις pause στην λογική και να ακολουθήσεις την καρδιά σου; Πως μπορεί να είναι η καρδιά μας ένας αξιόπιστος οδηγός για την αλήθεια; Δεν πιστεύω ότι είναι για τους εξής λόγους:
α) Διότι η καρδιά κινείται με βάση τα συναισθήματα μας τις αντιλήψεις και τις προτιμήσεις που έχουμε, β) επίσης επειδή (όπως είπα και πιο πάνω), την αλήθεια δεν μπορώ να την αλλάξω, είναι έξω από μένα, είναι αντικειμενική.
- Ένα άρθρο που μπορεί να σε ενδιαφέρει είναι Μια κουλτούρα με μπερδεμένη αλήθεια. Αξίζει να το διαβάσεις!
Τι κάνουμε λοιπόν εμείς οι γονείς;
Κάνε συχνά ερωτήσεις στο παιδί σου που έχουν σκοπό να το προβληματίσουν, να τον βάλουν να σκεφτεί εις βάθος. Μερικές ερωτήσεις μπορεί να διατυπωθούν ως εξής:
«Πρέπει να ακολουθούμε την καρδιά μας; Πρέπει να κάνουμε αυτό που μας λέει; Εσύ τι λες;». «Όταν ακολουθούμε την καρδιά μας ξέρουμε ότι αυτό δεν βγάζει ποτέ σε καλό, π.χ. όταν παίζεις με το αδερφάκι σου ή τον φίλο σου, τι σου λέει η καρδιά σου εκείνη την στιγμή να κάνεις; Ίσως να τον κλωτσήσεις, ή να παίξεις πονηρά για να κερδίσεις εσύ;
Βλέπεις ότι δεν είναι καλό να ακούμε την καρδιά μας τελικά;»
Η Βίβλος δεν συμφωνεί με το να ακολουθείς την καρδιά σου
Είναι, επίσης, απαραίτητο να επισημανθεί ότι αυτή η φράση είναι αντίθετη με την Αγία Γραφή. «Στον Κύριο να εμπιστεύεσαι μ’ όλη σου την καρδιά και στη δική σου σύνεση να μη στηρίζεσαι»_ Παροιμίες 3:5.
«H καρδιά είναι απατηλή περισσότερo απ’ όλα, και υπερβoλικά διεφθαρμένη· πoιoς μπoρεί να τη γνωρίσει;»_ Ιερεμίας 17:9.
Τα παιδιά από μόνα τους δεν μπορούν να εξετάσουν με σοφή κρίση τις καινούριες ιδεολογίες που παρουσιάζονται γύρω τους. Εμείς πρέπει να τους βοηθήσουμε σε αυτό. Όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο.
Ψέμα #3: Η αγάπη επιβεβαιώνει όλα όσα νιώθω.
Λέγετε συχνά ότι «η αγάπη είναι αγάπη» ή «Αν με αγαπούσε δεν θα έκανε αυτό…αν με αγαπούσε πραγματικά θα έκανε το άλλο». Στην πραγματικότητα όμως αυτό είναι πολύ παραπλανητικό.
Πιστεύω το καλύτερο παράδειγμα αγάπης που μπορεί να μας δοθεί μέχρι σήμερα, είναι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο. Αυτήν την αγάπη μας την αποκαλύπτει ο Θεός μέσω του Υιού του. «O Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Xριστός πέθανε για χάρη μας·»_ Ρωμαίους 5:6
Η θυσιαστική γεμάτη χάρη αγάπη είναι ο ορισμός της αγάπης.
«Αγαπητοί μου, ας αγαπάμε ο ένας τον άλλο, γιατί η αγάπη προέρχεται από το Θεό. Όποιος αγαπάει, δείχνει ότι έχει αναγεννηθεί από το Θεό και ότι γνωρίζει το Θεό. Όποιος δεν αγαπάει, δε γνώρισε το Θεό, γιατί ο Θεός είναι αγάπη.
Έτσι αποδείχτηκε η αγάπη του Θεού για μας: «Απέστειλε τον Υιό του το μονογενή στον κόσμο για να μας χαρίσει τη νέα ζωή, αν ενωθούμε μ’ αυτόν. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό της αγάπης του Θεού:
Όχι ότι εμείς τον αγαπήσαμε, αλλά ότι αυτός μας αγάπησε και έστειλε τον Υιό του, που θυσιάστηκε για να μας ελευθερώσει από τις αμαρτίες μας.
Αν ο Θεός, αγαπητοί μου, έτσι μας αγάπησε, οφείλουμε κι εμείς ν’ αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Κανένας δεν αξιώθηκε ποτέ ως τώρα να δει το Θεό· αν αγαπάμε ο ένας τον άλλο, είμαστε σε κοινωνία με το Θεό, και η αγάπη του μέσα μας έχει ολοκληρωθεί.»_ Α΄ Ιωάννου 4:7-12
Λανθασμένα, όμως, τα παιδιά μας αντιλαμβάνονται αυτό το μήνυμα (όπως και εμείς καμιά φορά), με τον εξής τρόπο: αν αγαπάς κάποιον δεν θα τον κάνεις ποτέ να αισθανθεί άβολα. Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.
Καθώς ο ορισμός της αγάπης έχει επαναπροσδιοριστεί. Εμείς τον ερμηνεύσαμε όπως μας βολεύει. Η αγάπη είναι συναισθήματα, λένε.
Η αλήθεια πονάει
Πολύ ωφέλιμο είναι να κάθεσαι και να αναλύεις ορισμούς λέξεων με το παιδί σου (π.χ. αγάπη, αλήθεια κ.α.). Φέρνοντας παραδείγματα πάνω στους ορισμούς αυτούς, όπως και το πως παρουσιάζει σήμερα ο κόσμος αυτές τις έννοιες, τι έχει αλλάξει;
Πράγματι, υπάρχει διαφορά μεταξύ την αντικειμενικής αλήθειας και υποκειμενικής προτίμησης. Αν αγαπάς κάποιον αληθινά θα του πεις την αλήθεια. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε στα παιδιά μας, να τα μάθουμε να λένε την αντικειμενική αλήθεια παρά τα πληγωμένα συναισθήματα που αφήνει πίσω της.
Τι πιο σημαντικό από το να είμαστε δίπλα στα παιδιά μας σε κάθε τους απορία;
Πολύ σημαντικός είναι ο ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει ο γονιός στην σωστή αντίληψη που έχουν τα παιδιά τους. Αν εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας να κάνουν συνεχώς ερωτήσεις θα δούμε πως με αυτόν το τρόπο θα ασκήσουν την ικανότητα της σωστής κριτικής πάνω σε σοβαρά ζητήματα.
Παραδείγματα ερωτήσεων είναι: «γιατί το πιστεύεις αυτό;», «γιατί λες ότι αυτό είναι αλήθεια;», «τι εννοείς με αυτό;», «θα ήθελες να μου το εξηγήσεις λίγο αυτό γιατί δεν το καταλαβαίνω;», «πως κατέληξες σε αυτό το συμπέρασμα;» κ.α.
Ψέμα #4: Η πίστη είναι το αντίθετο της γνώσης
Είναι ευρύτατα διαδεδομένη η άποψη ότι «η πίστη είναι απλώς ένας ευχετικός τρόπος σκέψης». Αυτό όμως δεν ισχύει.
Τα πιστεύω του χριστιανισμού δεν θα είχαν σημασία αν δεν βασίζονταν σε μια πραγματική αλήθεια δηλαδή την ανάσταση του Ιησού.
«Κι αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, τότε το κήρυγμά μας είναι χωρίς νόημα, το ίδιο και η πίστη σας. Κι αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, η πίστη σας είναι χωρίς περιεχόμενο· ζείτε ακόμα μέσα στις αμαρτίες σας.
Αν η χριστιανική ελπίδα μας περιορίζεται μόνο σ’ αυτήν τη ζωή, τότε είμαστε οι πιο αξιοθρήνητοι απ’ όλους τους ανθρώπους. Η αλήθεια όμως είναι πως ο Χριστός έχει αναστηθεί, κάνοντας την αρχή για την ανάσταση όλων των νεκρών. Αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, τότε ούτε ο Χριστός έχει αναστηθεί.
Επιπλέον παρουσιαζόμαστε και ψευδομάρτυρες απέναντι στο Θεό, αφού είπαμε γι’ αυτόν ότι ανέστησε το Χριστό ενώ δεν τον ανέστησε, αν βέβαια δεχτεί κανείς πως οι νεκροί δεν ανασταίνονται. Γιατί αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται, τότε ούτε ο Χριστός έχει αναστηθεί. Πρέπει επίσης να συμπεράνει κανείς ότι και οι χριστιανοί που πέθαναν έχουν χαθεί.»_ Κορινθίους Α΄ 15:13-20
Αυτό που μας λέει ο Παύλος, είναι ότι ο χριστιανισμός είναι μια πίστη βασισμένη σε αντικειμενικούς ισχυρισμούς της αντικειμενικής αλήθειας. Αν είναι αντικειμενικά ψευδή, τότε απορρίπτουμε τον χριστιανισμό, διότι είναι μάταιος.
Αν όμως οι αντικειμενικές αποδείξεις δείχνουν ότι όντως ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε τότε δεν υπάρχει λόγος να μην τον εμπιστευόμαστε και να μην πιστεύουμε σε Αυτόν.
Μια ωραία ερώτηση προς τα παιδιά είναι: Υποστηρίζει Η Βίβλος μια τυφλή πίστη με έναν ευχετικό τρόπο σκέψης; Ή υποστηρίζει μια βάση-αποδείξεων πίστη; Ώστε να καταλάβουν καλά ότι ο χριστιανισμός δεν είναι μια υποκειμενική γνώμη, αλλά στηρίζεται στην αλήθεια.
Ψέμα #5: Οι άνθρωποι είναι προϊόν μιας τυφλής, χωρίς καθοδήγηση εξέλιξης.
Υπάρχουν μερικοί χριστιανοί που πιστεύουν πως ο Θεός χρησιμοποίησε τον μηχανισμό της εξέλιξης για την δημιουργία του κόσμου (Θεϊστική εξέλιξη).
Κάτι που δεν υποστηρίζεται όμως βιβλικά. Όταν κοιτάμε το κόσμο γύρω μας το συμπέρασμα που βγάζουμε δεν είναι μιας τυχαίας ζωής που σχηματίζεται από το τίποτα.
Δεν είμαστε το ατύχημα κάποιων εκρήξεων. Είμαστε εδώ με κάποιο σκοπό. Αυτό που χρειάζεται να μάθουν τα παιδιά είναι ότι οι αποδείξεις γύρω μας δείχνουν σχεδιασμό και όχι κάτι που έγινε τυχαία;
Ψέμα #6: «Εσύ είσαι αυτός που περίμενες όλη σου την ζωή»
Ένα από τα πολλά μηνύματα στην γνωστή ταινία Frozen 2 είναι πως ο φόβος, η ντροπή, οι ενοχές, η θλίψη, οι πληγές από διάφορες καταστάσεις στη ζωή μας είναι απλώς αυτή η εξωτερική πίεση που σου ασκείτε και η μοναδική λύση σε αυτή την πίεση είναι η εσωτερική δύναμη που έχεις μέσα σου.
Ναι μεν είμαστε δημιουργημένοι κατά την εικόνα και κατά την ομοίωση του Θεού (Γένεσι 1:26,27). Έχουμε ως δημιουργήματα του αυτή την ιδιαίτερη αξία. Αλλά παράλληλα είμαστε αμετάκλητα ραγισμένοι από την αμαρτία μας με αποτέλεσμα να μην έχουμε την δυνατότητα να σώσουμε τον εαυτό μας.
Φαντάσου, «ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Iησού Xριστού τού Kυρίου μας»_ Ρωμαίους 6:23. Η ριζική ρωγμή είναι μέσα μας και η μόνη ελπίδα μας είναι ο Χριστός.
Η αξία που προσδίδει ο κόσμος
Ο κόσμος πιστεύει πως την αξία μας την έχουμε μέσα μας από μόνοι μας. «Η αυτοπεποίθηση είναι η αξία μου» ή « η υπερηφάνεια είναι αυτή που μου δίνει αξία». Με αυτά ως πρόσχημα, οι άνθρωποι κάνουν το παν για να αποκτήσουν αυτού του είδους την αξία, ακόμη και αν αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αλλάξουν σε κάτι που δεν είναι οι ίδιοι.
Η αξία που προσδίδει ο Θεός
Ο χριστιανισμός απ’ την άλλη αντιλαμβάνεται τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Το ότι αισθάνεσαι ανεπαρκής είναι μέρος αυτού που σε κάνει να στηριχτείς απόλυτα από τον Θεό. Και αυτό δεν χρειάζεται να αλλάξει, διότι η καύχηση μας είναι στον Χριστό. Έτσι ώστε στην αδυναμία σου φανερώνεται πιο πολύ η δύναμη του Θεού. Και συνειδητοποιείς καλύτερα πόσο πολύ έχεις ανάγκη τον Χριστό (Β’ Κορινθίους 12:9).
Ψέμα #7: Ένας καλός Θεός δεν θα έκρινε.
Αυτό μπορεί να ακούγεται σωστό και πολύ ωραίο στα αυτιά μας αλλά δεν ισχύει. Συχνά τα παιδιά μας ακούνε τις φράσεις: «Μην με κρίνεις, ποιος είσαι εσύ για να με κρίνεις;» επομένως είναι λογικό να συμπεράνουν πως ο Θεός δεν θα έκρινε κανέναν.
Ακόμη και στην περίπτωση που ο Θεός μας κρίνει, αυτό από μόνο του δεν θα τον έκανε λιγότερο στοργικό, δεν θα αναιρούσε την αγάπη του. Αυτός είναι πάλι ένας λανθασμένος επαναπροσδιορισμός της αγάπης.
Οπότε είναι απαραίτητο να τα κάνουμε να κατανοήσουν ότι η δίκαιη κρίση Του είναι καλή και είναι αποτέλεσμα της αγάπης Του. Κοιτάμε ξανά τους ορισμούς των λέξεων: Τι σημαίνει να είσαι καλός; Πως είναι όταν αγαπάς κάποιον; Τι θα σήμαινε για τον Θεό να είναι καλός; Τι σημαίνει να είσαι ηθικά τέλειος; Θα μπορούσε ένας τέλειος Θεός να κρίνει;
Χρησιμοποιούμε την Αγία Γραφή
Επόμενο βήμα είναι να τα πάμε πάλι στον Λόγο του Θεού. Τους δείχνουμε πως ο Ιησούς Χριστός θα έρθει να κρίνει δίκαια τον κόσμο. «Πέστε στους άπιστους: Ο Κύριος δεσπόζει· κι αυτός την οικουμένη τη στεριώνει να μην κλονίζεται· δίκαια θα κρίνει τους λαούς»_ Ψαλμοί 96:10. «Μπροστά στον Κύριο, γιατί έρχεται! Τη γη έρχεται να κρίνει. Την οικουμένη με δικαιοσύνη θα την κρίνει και τους λαούς με την αλήθεια του»_ Ψαλμοί 96:13.
«Έλεγε με δυνατή φωνή: «Φοβηθείτε τον Κύριο και δοξάστε τον, γιατί ήρθε η ώρα που θα κρίνει τον κόσμο. Προσκυνήστε αυτόν που δημιούργησε τον ουρανό, τη γη, τη θάλασσα και τις νεροπηγές!»_ Αποκάλυψη Ιωάννου 14:7. «Μπροστά στον Κύριο που έρχεται! Γιατί έρχεται τη γη να κρίνει, την οικουμένη να την κρίνει με δικαιοσύνη και τους λαούς με τιμιότητα»_ Ψαλμοί 98:9
Τέλος
Αυτό που θέλω να σου μείνει από όλο αυτό το άρθρο, είναι ότι το χριστιανικό μεγάλωμα τον παιδιών πάντα ήταν δύσκολο. Και αυτό συμβαίνει όχι μόνο λόγω του κόσμου γύρω μας αλλά πιο πολύ επειδή εμείς οι ίδιοι όντας αμαρτωλοί κάνουμε λάθη.
Επομένως ναι είναι δύσκολο, αξίζει τον κόπο όμως; Σίγουρα αξίζει.
Μην τα βάζεις κάτω, τα παιδιά είναι κάτι παραπάνω από δώρο και ευλογία Θεού, είναι ψυχές που για να τις καθοδηγήσουμε στην αλήθεια, πρέπει να έχουμε θέσει ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ. Το οποίο είναι ο Ιησούς Χριστός.
Όσα και αν τους παρέχουμε, όσο και αν προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε τις προσωπικότητες τους, ή να τα διορθώνουμε και να τα ενθαρρύνουμε, όλα αυτά δεν αποτελούν το θεμέλιο από μόνα τους πάνω στο οποίο η ευσέβεια χτίζεται (Ψαλμοί 127).
Πέρα από αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όλοι προτιμούν να γνωρίζουν την αλήθεια παρά να “χάβουν” τα φουσκωμένα ψέματα της κοινωνίας μας. Πόσο μάλλον τα παιδιά μας; Που τα αγαπάμε και θέλουμε να ζούνε στην αλήθεια.
Και αν αγαπάς κάποιον όπως ο Ιησούς θα του πεις την αλήθεια χωρίς να σκέφτεσαι την αντίδραση που θα λάβεις.
- Πληροφορίες εμπνευσμένες από την συνέντευξη της Elizabeth Urbanowicz στο youtube κανάλι Biblethinker » www.youtube.com/c/MikeWinger
Ελπίζω να σου φάνηκε χρήσιμο αυτό το άρθρο ώστε να το κοινοποιήσεις να το διαβάσουν κι άλλοι - επίλεξε μια από τις παρακάτω πλατφόρμες για κοινοποίηση του άρθρου. Ευχαριστώ!