Μπορεί η ιδέα του θανάτου να μας τρομάζει, αυτό που σίγουρα μας κάνει - έστω και σιωπηλά - είναι να αναρωτηθούμε για την ζωή και για το τι γίνεται αφού πεθάνουμε.
Γιατί πεθαίνει ο άνθρωπος;
Πάντα το είχα απορία, από πολύ μικρή, έλεγα «γιατί πρέπει να πεθάνω;». Ο φόβος και η αίσθηση της τρεμούλας, κάθε φορά που αυτή η σκέψη πέρναγε από το μυαλό μου, μεγάλωνε όσο πέρναγαν τα χρόνια.
Αυτό που ξέρω πλέον, είναι ότι για να πάρω αυτήν την απάντηση, μόνο στην Αγία Γραφή μπορώ να στραφώ. Εκείνη μόνο παρέχει απαντήσεις για τον άνθρωπο, μιας και ο συγγραφέας της είναι το Άγιο Πνεύμα του Θεού, το τρίτο πρόσωπο του Θεού - Δημιουργού του ανθρώπινου γένους. Ακολούθως, θα σας δείξω κάποια εδάφια που φανερώνουν καθαρά την φύση του θανάτου .
Θάνατος;
Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, οι άνθρωποι πεθαίνουν λόγω την αμαρτίας, «Γι’ αυτό όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τους ανθρώπους, για το λόγο ότι όλοι αμάρτησαν˙»_ Ρωμαίους 5:12.
Επομένως, εμείς οι απόγονοι του Αδάμ, έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία από αυτόν, «δεδομένου ότι όλοι αμάρτησαν και στερούνται την δόξα του Θεού»_ Ρωμαίους 3:23, «… ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος˙ …»_ Ρωμαίους 6:23.
Κατόπιν, όταν αμάρτησε ο Αδάμ, η φύση του αλλοιώθηκε από την αμαρτία του, φέρνοντάς του πνευματικό θάνατο και διαφθορά, τα οποία πέρασαν σε όλους όσους ήρθαν μετά από αυτόν. Οι άνθρωποι έγιναν αμαρτωλοί όχι επειδή αμάρτησαν, αλλά αμάρτησαν επειδή έγιναν αμαρτωλοί.
Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως κληρονομική αμαρτία. Ακριβώς όπως κληρονομούμε τα φυσικά χαρακτηριστικά από τους γονείς μας, κληρονομούμε την αμαρτωλή φύση από τον Αδάμ.
Τι είναι αμαρτία;
Αμαρτία είναι η παράβαση του νόμου του Θεού και η επανάσταση εναντίον του. Μία από τις άμεσες συνέπειες της «πτώσης» του ανθρώπου ήταν πως το ανθρώπινο γένος αποξενώθηκε από τον Θεό.
Συγκεκριμένα, στον κήπο της Εδέμ, ο Αδάμ και η Εύα είχαν τέλεια κοινωνία με τον Θεό. Όταν επαναστάτησαν εναντίον Του, η κοινωνία αυτή διαρραγεί. Απέκτησαν συνείδηση της αμαρτωλότητας τους και ντράπηκαν μπροστά στον Θεό. Προσπάθησαν να κρυφτούν από τον Θεό (Γένεση 3:8-10), και από τότε ο άνθρωπος πάντα κρύβεται από τον Θεό.
Τι κάνει ακριβώς η αμαρτία στον άνθρωπο;
Όταν ο Αδάμ επέλεξε να επαναστατήσει ενάντια στον Δημιουργό Του, έχασε την αθωότητά του, υπέστη την τιμωρία του φυσικού και του πνευματικού θανάτου, ο νους του σκοτίστηκε από την αμαρτία, όπως συμβαίνει με το νου των απογόνων του ως και σήμερα.
Ειδικότερα, ο απόστολος Παύλος είπε πάνω σε αυτό το θέμα: «καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τους παρέδωσε σε αδόκιμο νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει»_ Ρωμαίους 1:28.
Έπειτα είπε στους Κορίνθιους ότι «ο θεός τούτου του κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμπει πάνω σ’ αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξας του Χριστού, που είναι εικόνα του Θεού»_ Β΄ Κορινθίους 4:4.
Ακόμη, ο Ιησούς είπε, «Εγώ φως ήρθα στον κόσμο, για να μη μείνει μέσα στο σκοτάδι καθένας που πιστεύει σε μένα»_ Ιωάννης 12:46. Ο Παύλος υπενθύμισε στους Εφεσίους, «κάποτε ήσασταν σκοτάδι, τώρα όμως είστε φως εν Κυρίω· περπατάτε ως παιδιά του φωτός»_ Εφεσίους 5:8.
Παράδεισος ή κόλαση;
Πολλοί αποφεύγουν την πραγματικότητα της κόλασης. Άλλοι πάλι, αντιθέτως, αγκαλιάζουν την ιδέα της κόλασης. Υπάρχουν βέβαια και οι απόψεις της απόλυτης απελπισίας. Δηλαδή λένε, πως «ούτε παράδεισος υπάρχει» και χειρότερα ακόμη, «η κόλαση είναι η ζωή που ζούμε σε αυτήν την γη».
Δεν υπάρχει κάτι άλλο μετά από εδώ. Σκέτη απόγνωση!
Η λογική και η συνείδηση μας όμως, στην πραγματικότητα, αντικρούουν όλες αυτές τις απόψεις. Διότι ο Θεός έχει βάλει στις καρδιές μας την αίσθηση της αιωνιότητας. «…Και μέσα στον άνθρωπο έβαλε την αίσθηση της αιωνιότητας…»_ Εκκλησιαστής 3:11
Παράδεισος – Αιώνια Ζωή
Η Βίβλος μας διδάσκει ότι όχι μόνο υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, αλλά και ότι η αιώνια ζωή είναι τόσο μεγαλειώδης ώστε «…Eκείνα που μάτι δεν είδε, και αφτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι’ αυτούς που τον αγαπούν…» _Α΄ Κορινθίους 2:9.
Ο Ιησούς Χριστός, Θεός εν σαρκί ήρθε στην γη για να μας χαρίσει την αιώνια ζωή. «Αλλά Αυτός πληγώθηκε για τις δικές μας παραβάσεις, για τις ανομίες μας ταλαιπωρήθηκε, η τιμωρία η οποία έφερα τη δική μας ειρήνη, ήταν πάνω σ’ Αυτόν και με τις πληγές του εμείς γιατρευτήκαμε.» _ Ησαΐας 53:5.
Παρόλα αυτά, αν και όλοι θα αναστηθούμε, δεν θα πάμε όλοι στον παράδεισο. Κάθε άτομο σε αυτή τη ζωή θα πρέπει να αποφασίσει που θα περάσει την αιωνιότητα του. Η Βίβλος λέει ότι σε όλους μας είναι καθορισμένο ότι πεθαίνουμε μία φορά και ότι μετά από αυτό έπεται η κρίση (Εβραίους 9:27).
Αυτοί που είναι δίκαιοι εξαιτίας του Χριστού θα πάνε στον παράδεισο ενώ οι αμετανόητοι θα σταλούν στη αιώνια τιμωρία ή αλλιώς κόλαση. (Ματθαίο 25:46).
Κόλαση – Αιώνια τιμωρία
Η κόλαση, όπως και ο παράδεισος, δεν είναι μια φανταστική επινόηση του ανθρώπου, αλλά είναι κυριολεκτικά ένα πραγματικό μέρος. Αυτό είναι το μέρος όπου οι μη δίκαιοι θα βιώνουν την ατελείωτη, αιώνια οργή του Θεού. Θα είναι εκτεθειμένοι στο ολοζώντανο, νοερό και φυσικό μαρτύριο κατά το οποίο θα πάσχουν συνειδητά από ντροπή, λύπη και περιφρόνηση.
Η κόλαση περιγράφεται ως άβυσσος ( Λουκά 8:31, Αποκάλυψη 9:1), και ως λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού όπου εκείνοι που βρίσκονται εκεί θα βασανίζονται μέρα και νύχτα όλους τους αιώνες (Αποκάλυψη 20:10).
Στην κόλαση θα υπάρχει κλαυθμός και τρίξιμο των δοντιών, τα οποία δείχνουν την βαθιά λύπη και τον θυμό τους (Ματθαίο 13:42).
Πράγματι, αυτό είναι ένα μέρος όπου «….το σκουλήκι που θα τους τρώει δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει ποτέ.» _ Μάρκον 9:48. Ο Θεός δεν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, άλλα θέλει ο ασεβής να επιστρέψει από τον δρόμο του, για να ζήσει (Ιεζεκιήλ 33:11).
Εξάλλου, Αυτός δεν θα μας πιέσει να υποταχθούμε αν επιλέξουμε να τον απορρίψουμε. Δεν θα έχει άλλη επιλογή, εκτός από το να μας δώσει εκείνο που θέλουμε – μια ζωή χωρίς το έλεος του Θεού.
Τι έκανε ο Θεός για εμάς τους αμαρτωλούς;
Αρχικά, αυτή η κοινωνία (μεταξύ ανθρώπου – Θεού) μπορεί να αποκατασταθεί μόνο δια του Χριστού, διότι εν Αυτώ καθιστάμεθα δίκαιοι στα μάτια του Θεού, όπως ακριβώς ήταν ο Αδάμ και η
Εύα πριν αμαρτήσουν. «Eπειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.»_ Β΄ Κορινθίους 5:21
Επιπρόσθετα αν διαβάσουμε στο κεφάλαιο 3 στην Γένεσι, εκεί περιγράφεται η κατάρα που έδωσε ο Θεός πάνω στον κόσμο εξαιτίας του «προπατορικού αμαρτήματος». Η κατάρα περιέχει τα ακόλουθα λόγια τού Θεού προς τον Αδάμ: «Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως το ψωμί σου, ώσπου να ξαναγυρίσεις στη γη από την οποία προήλθες, γιατί χώμα είσαι, και στο χώμα θα επιστρέψεις»_ Γένεση 3:19.
Ο Θεός εδώ μίλησε για τον φυσικό θάνατο του σώματος, που δεν συνέβη αμέσως για τον Αδάμ και την Εύα.
Εξαιτίας, όμως, της αμαρτίας τους, αθώα ζώα έπρεπε να θυσιαστούν, «Και ο Κύριος ο Θεός έκανε στον Αδάμ και στην γυναίκα του δερμάτινους χιτώνες, και τους έντυσε»_ Γένεση 3:21. Αυτή η πράξη του Θεού αποτελεί σκιά του λυτρωτικού σχεδίου του για τον άνθρωπο.
Δηλαδή, της θυσίας του Υιού Του πάνω στον σταυρό για τις αμαρτίες όλων εκείνων που πιστεύουν σ’ Αυτόν, «Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μην χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή»_ Ιωάννη 3:16.
Σωτηρία;
Ο Θεός, λοιπόν, μέσα στην αγαθότητα και το έλεος Του έστειλε τον Υιό Του να καταργήσει τον νόμο τής αμαρτίας και του θανάτου και να θεμελιώσει τον νόμο τού Πνεύματος που δίνει ζωή.
«Επειδή, ο νόμος του Πνεύματος της ζωής που είναι στον Ιησού Χριστό, με ελευθέρωσε από τον νόμο της αμαρτίας και του θανάτου»_ Ρωμαίους 8:2.
Αξίζει να σημειωθεί αυτή η παράγραφος:
«Αλλά, τώρα ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς έγινε η απαρχή αυτών που έχουν κοιμηθεί. Επειδή, βέβαια, διαμέσου ανθρώπου ήρθε ο θάνατος, έτσι και διαμέσου ανθρώπου η ανάσταση των νεκρών. Επειδή όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Χριστό˙ κάθε ένας, όμως σύμφωνα με την δική του τάξη˙ ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι του Χριστού, στην παρουσία του˙ ύστερα θα είναι το τέλος, όταν παραδώσει την βασιλεία στον Θεό και Πατέρα˙ όταν καταργήσει κάθε αρχή και κάθε εξουσία και δύναμη. Επειδή πρέπει να βασιλεύει μέχρις ότου βάλει όλους τους εχθρούς του κάτω από τα πόδια του˙ τελευταίος εχθρός καταργείται ο θάνατος»
Α’ Κορινθίους 15:20,22.
Συμπέρασμα
Άρα, ο σκοπός της σωτηρίας είναι «για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό»_ Πράξεις 26:18.
Οπότε, το δωρεάν χάρισμα της αιώνιας ζωής είναι προσιτό σε όλους. Όμως, αυτό που ζητείται από εμάς είναι να δώσουμε όλο τον εαυτό μας στον Θεό και ως αποτέλεσμα της πίστης μας σε Αυτόν να απέχουμε από τις σαρκικές επιθυμίες που είχαμε και ζούσαμε πριν Τον γνωρίσουμε.
«Όταν κάποιος ανήκει στο Χριστό είναι μια καινούρια δημιουργία. Τα παλιά πέρασαν· όλα έχουν γίνει καινούρια» _ Β’ Κορινθίους 5:17
«Όποιος πιστεύει στον Υιό έχει ζωή αιώνια, όποιος όμως δεν πιστεύει στο Υιό, δεν θα γευτεί ζωή, αλλά η οργή του Θεού συνεχίζει να παραμένει πάνω του »_ Ιωάννη 3:36.
Παρ’ όλα αυτά, μην νομίζεις ότι θα έχουμε την ευκαιρία να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας αφού πεθάνουμε. Διότι όταν βρεθούμε με το Θεό, πρόσωπο με πρόσωπο δεν θα έχουμε επιλογή παρά μονάχα να Τον πιστέψουμε.
Έτσι, λοιπόν, ο Θεός θέλει να έρθουμε προς Αυτόν, αυτήν την στιγμή διά της πίστεως, και με μετάνοια. Αν δεχτούμε το θάνατο του Χριστού ως αμοιβή για την δική μας εξέγερση ενάντια στον Θεό, μας εγγυάται όχι μόνο την έννοια της ζωής στην Γη, αλλά και την αιώνια ζωή ενώπιον του Χριστού.
Ό,τι χάθηκε λόγω της «πτώση», χορηγείται τώρα μέσω του έργου του Χριστού πάνω στον Σταυρό.
Πηγές :
ορισμών και βασικών θεολογικών αρχών » Gotquestions.org/Greek/
Γιατί πεθαίνουμε; ορισμός θανάτου » Gotquestions.org/Greek/
Ορισμός αμαρτίας » Gotquestions.org/Greek/
Αν σε βοήθησε το άρθρο αυτό, κοινοποίησε το επιλέγοντας μια από τις παρακάτω socila media πλατφόρμες. Ευχαριστώ για τον χρόνο σου!